Op 14 februari is mijn huisgenoot Erwin Bevers, die beneden mij woonde overleden. Ik heb hem horen sterven maar ik wist op dat moment niet dat hij stierf, en ging gewoon door met de dag. Pas ’s avonds rond een uur of 18, toen ik thuis kwam na het wandelen met Ayla waarschuwde buurin Belinda mij dat Erwin dood in huis lag, in een plas bloed. Voordat ik hem beter leerde kennen als ‘de neus’ noemde ik hem het ‘pop-icoon’ en dat is hoe ik hem herdenk.