Er zit nog maar heel weinig kraakbeen tussen mijn vierde en vijfde ruggenwervel. Dat komt door de vele ontstekingen – spit – in mijn rug, ook wel artritis vanaf mijn dertigste. Wekenlang lag ik met de benen op de bank en de rug recht op de grond thuis met helse pijnen terwijl normale mensen kinderen krijgen en/of carriere maken. Het hield pas op rond mijn veertigste toen ik een hond kreeg en elke dag met hem naar Sonsbeek liep. Het probleem is er nog steeds en dat komt nooit meer goed althans mechanisch. Het heeft lang geduurd voordat ik inzicht kreeg omdat dokters het ook niet helemaal weten. Nu weet ik alle kennis tot een geheel te verbinden terwijl ik weer eens herstel. Met behulp van Cesar-therapie heb ik geleerd om ze losjes te houden, die wervels en daar begon het mee. Ik hoefde me niet meer te laten kraken door Donders, fysiotherapeut waar ik een abonnement op had. Ik ontdekte het belang van beweging en van de stofjes in je bloed: neurotransmissie. Ik heb veel geleerd over serotonine, adrenaline en dopamine tijdens de studie Psychologie bij de Open Universiteit en afgerekend met de orenmaffia: je bent gek. De volgende stap was mijn contact met de Grootmoeders, Amerikaanse beweging voor en door vrouwen. Mijn bewustzijn groeide ten aanzien van het patriarchaat, dat ook heerst binnen de geneeskunde. Ik voel de energie van PSOAS, weer een stap verder die cruciaal is in mijn verhaal. De ‘spier van de ziel’ verbindt mijn rug met mijn benen, ook die van jou! Psoas houdt mijn rug recht behalve wanneer ik aangeslagen ben door het één of ander. Deze spier trekt zich terug bij hevige schrik en komt weer tot rust als de kust veilig is. Iedereen heeft dat en bij mij is die met name van levensbelang vanwege de wervels die kraakbeen ontberen. Last but not least: Zen meditatie & Yin yoga houden mij op de been.

Psoas wordt ook wel de stabiliteit-spier genoemd en voortaan zal ik haar trainen middels Pilates. Ik zet mijn abonnement bij de sportschool op onbeperkt en maak vandaag, 11 oktober deze stap in de juiste richting.