Vervolg op Petronella
Voor een zeker bedrag – grafrechten – mogen de stoffelijke resten van opa en oma Fisscher weer 20 jaar blijven liggen. Het is één van de oudste graven op het kerkhof bij de Rooms Katholieke Mariageboortekerk in Losser, een beetje scheef gezakt maar goed onderhouden.
Dit was de aanleiding voor mij om wat meer te willen weten over oma, ‘die als kind al wees werd’, en ‘vader ging stappen in Amsterdam en verdronk met zijn zatte kop in een gracht. Moeder vertrok met hun drie kinderen naar familie in Oldenzaal, waar ze stierf van verdriet’
Sinds een poosje weet ik dat het niet helemaal waar is, wel dat zij stierf van verdriet, niet dat oma als kind al wees werd. Oma’s moeder Petronella Bakker, geboren op 30 november 1842 in Enkhuizen was getrouwd met Jacobus Kok en stierf op 61-jarige leeftijd. Nadat haar man overleed heeft zij het één en ander ondernomen en uiteindelijk ging haar leven door in het ‘gesticht’.
Sinds vorig jaar weet ik wat meer over het gezin van herkomst van oma, dankzij Peter Wester – historicus – die net als ik op zoek ging naar zijn roots. Hij stuurde me interessante documenten die wat meer zeggen.
In het jaar 1880 registreerden Jacobus Bernardus – beroep Vleeschhouwer – en Petronella Johanna zich in Enkhuizen met hun vijf kinderen, die daar allemaal geboren zijn. Oma was de jongste, geboren op 4 november 1880. In het jaar 1882 vertrok het Rooms Katholieke gezin naar Oldenzaal, toen ze 2 jaar oud was.
Op een rijtje: Hendrikus uit 1868, Johannes Andreas uit 1870, Waltherius Josephius uit 1876, Carolus Adrianus uit 1878 en oma uit 1880. Ze was 5 jaar toen haar vader overleed, in Amsterdam of in Enkhuizen?
In het jaar 1885 waarin Jacobus Bernardes in de gracht verdronk woonde het gezin dat nog was uitgebreid met Gesina Hermina dus in Oldenzaal waar hij De VARKENSLAGERSAFFAIRE dreef.
Petronella, de moeder van oma heeft deze advertentie in de krant gezet, vermoedelijk in 1885. Ze heeft de zaak overgenomen van haar man, oma’s vader, tot ze weer naar Enkhuizen ging, in 1886. Oma heeft afwisselend in Enkhuizen – van 0 tot 2 jaar en van 6 tot 12 jaar – en in Oldenzaal – van 2 tot 6 jaar en vanaf 12 jaar – gewoond. Ze woonde in Enkhuizen tijdens haar schoolkindertijd, maar de Leerplichtwet werd pas in 1900 ingevoerd. Het klopt niet dat ik oma in gedachten als meisje in de schoolbankjes van het Stift in Weerselo zag zitten, waar we wel eens langs reden op zondagmiddag. Zij was immers weer in Enkhuizen! zonder vader.
In 1892 was oma 12 jaar oud toen het gezin weer naar Oldenzaal ging, zonder Cornelis die naar Haarlem ging en Hendrikus die in 1890 al naar Zwolle was gegaan. Johannes Andreas was er al niet meer bij.
Tot zover!