Ik zat met Maan – pas overleden – aan mijn werktafel toen de bel ging, trringgg. Ik liep naar beneden en opende onze reusachtige voordeur. Er stond een boom van een kerek met een hele hoge pan soep voor de deur. ‘Ik heb dat niet besteld’ zei ik en riep ‘Maan, kun je even naar beneden komen?’ maar die kwam niet. Twee kleinere mannen – strak in het pak – wilden binnenkomen maar ik sloot gauw de deur en liep de trap weer op. Ze drongen dwars door de dichte deur achter me aan omhoog. Ik vroeg Maan of ze 112 wou bellen en werd wakker, bleef rustig ondanks het bonzen van het hart in mijn borstkas. Ik vroeg me af wat deze droom betekent en de vriendelijke buurman die voor de deur stond. De mannen onze ego’s en de boodschap ‘wees niet bang voor de dood’. Maan is niet meer maar onze vriendschap blijft bestaan.

De hemel ging open op de 25ste geboortedag van Tati (19 oktober 1999 – 19 maart 2008).