Vandaag herdenken we het vertrek van Jezus naar Tibet, waar hij de rest van zijn leven doorbracht. Hij was niet aan het kruis gestorven dankzij de technieken die hij in India leerde van de fakirs. Voor dag en dauw trekt men er op uit in Twente – Dauwtrappen – want op reis gaan dat doe je in de vroege ochtend. Hij ging met een delegatie naar het Oosten, het land van de Taoïsten waar zijn wonden weer dicht groeiden. Met Pinksteren vieren we zijn aankomst in het land van de rijzende zon: de heilige geest daalt neder via de muziek die ons rechtstreeks in het hart raakt. Jezus leeft en we hoeven ons niet schuldig te voelen want het heeft zo moeten zijn, maar dat is interpretatie. Het verhaal van Jezus speelt zich af rond het jaar 0 en toevallig kwam deze uitleg in het jaar 2000 op mijn pad via documentaires op National Geography en Discovery. Mijn moeder droeg er een steentje aan bij want zij geloofde ook dat het allemaal heel anders gegaan is. De onbevlekte ontvangenis van Jezus door Maria is nog zo’n fantastisch verhaal dat niet waar kan zijn, net als de figuur van Judas de verrader, en Maria Magdalena de gevallen vrouw. Ze zijn naast Jezus hoofdrolspelers in de film Jezus Christ Superstar uit 1973 gebaseerd op de Rockopera met dezelfde titel uit 1970.